NOA-LI FURMAN
Zijn hand op de hare.
Blikken vol verdriet, pijn.
Machteloos.
De laatste adem, ik zie het, ik voel het.
Opa beweegt oma’s hand.
Zoekt naar leven, oma is op.
Ik leg mijn hand op de zijne.
Probeer te troosten, maar ik huil.
Iedereen huilt.
Tranen stromen.
Opa pakt oma’s hand. De ring.
Hij kijkt me aan. Vertelt over oma.
Trots, liefde, tranen, alles.
Hij schuift de ring om mijn ringvinger.
Ik huil, ik stop niet, nooit.
Ik knuffel Opa.
Samen huilen.
Op 26 mei 2022 is oma heengegaan.
Ik mis haar.
Mijn opa is niet alleen, bij elk ‘excuus’ zien we elkaar.
Even koffie, even thee, Noa-Li was iets vergeten, samen avondeten, samen voetbal kijken en zelfs samen een weekendje weg. Elke week is opa er.
De tijd die hij normaal bij oma was, is ingeruild voor wandelen. Elke dag. Hij vindt het heerlijk en ik vind het heerlijk dat hij het heerlijk vindt.
We praten veel: elke week bij een bezoekje praten we. Ik merkte verschil in mijn opa: hij werd blijer.
Na een maand of twee werd het beter. Ik merkte verschil. Er was hoop, een lichtbron. Of dat nou door ons komt, door zichzelf, door het wandelen, het maakt ons niet uit, want er is hoop.
Mijn opa ging elke dag twee uur naar mijn oma in het verzorgingstehuis. Zij zorgde altijd voor hem en hij wilde het nu voor haar doen. “Zij heeft mij nodig”, zei hij.
Mijn opa is stil, bescheiden en wil niemand tot last zijn. Ik vraag hem niet vaak over oma, maar ik weet het, ik voel het. Na meer dan 50 jaar getrouwd te zijn, was de liefde net zo groot als eerst. Ik zag het elke dag, als we samen waren, op bezoek, bij oma.
5 mei 2023
Oma’s geboortedag, niet meer haar verjaardag. Samen zijn we onderweg naar opa. Bij binnenkomst horen natuurlijk een knuffel en drie kusjes. We komen binnen, praten even, over oma. We vertellen opa dat we willen proosten op oma, even aan oma willen denken, even duidelijk maken aan opa dat we altijd aan oma zullen blijven denken. We proosten, kijken naar boven en zeggen lieve woorden in onze gedachten. Opa heeft waterige oogjes. Hij zal het moeilijk vinden om te zeggen, maar hij vindt het mooi, een mooi gebaar.
